Ατσαλοκουλτουριάρικα νιάτα

Τα άτσαλα χθες πήγαν έκθεση φωτογραφίας.

Ποιανού;
Μα φυσικά στη δικιά μου!

Καλά καλά μη βαράτε!
Στου Τάκη!

Μην ρωτήσεις ποιου Τάκη!
Τλούπα φυσικά!

Που;
Είπαμε να την κάναμε στο αματόσπιτο, αλλά ήταν πολύ μεγάλο και θα χανόταν το φωτογραφικό υλικό.
Έτσι την έκαναν στο Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης στο Λιμάνι!

Μίλησαν και για τον Τάκη χθες. (ευτυχώς γιατί αλλιώς δεν θα σοβαρεύαμε)
Είχαμε την τιμή να μας ευχαριστήσουν κι εμάς, ως άτσαλα, από μικροφώνου για την παρουσία μας εκεί.

Αυτά.
Καιρό είχαμε να φανούμε εδώ ε;
Φταίει το καλοκαίρι?
Θα τα λέμε τώρα!

υγ: τα άτσαλα ψάχνουν νέα collection για να βγάλουν φθινόπωρο, χειμώνα κτλ
Όποιος έχει κατιτίς να προτείνει, κανα καλό «μαγαζί» με καλές τιμές (free) κτλ ας στείλει γράμμα στην διεύθυνση:

αΤσΑλΑ ΝιΑτΑ...και το κακό συναπάντημα
Ταχυδρομική Θυρίδα: χαρωπά τα δυο μου χέρια τα χτυπώ!
Όνειρο

Αν ακούςς...

είμαι μόνη,μόνη,μόνη...
ο συγκάτοικός μου με έχει αφήσει να τα βγάλω πέρα μοναχή μου και τρέχει στην άλλη άκρη του κόσμου.όσοι δεν το γνωρίζεται ο σοτρεκ είναι στην αμερική και εμεις εδώ χαλκίδα μετράμε τις μέρες για την επιστροφή.ελπίζω να περνάς τέλεια,να γεμίσεις εμπειρίες για να μπορείς να μου τις διηγείσαι κάθε που θα σε σκίζω στο τάβλι και θα κάνουμε διάλλειμα για να ξεκουραστείς...

μου λείπειιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιις

καλή αντάμωσηηηηηηη

"έχετε μήνυμα στον υπολογιστή σας"

μετά από μια εξαντλητική μέρα λόγω θάλασσας(:P:P:P:P:P:P) επιστρέφω σπίτι και βλέπω στο μσν μήνυμα από τον άτσαλο συγκάτοικο.είχε αποσυνδεθεί αλλά λόγω δικής μου dsl (καμΑΑΑριιι) μπόρεσε και μου άφησε μήνυμα..είναι και τσιγκούνης και το προτίμησε από το να χρεωθεί με σμσ :ΡΡΡΡΡΡΡ
μάλιστα πρόκειται για μήνυμα-ανέκδοτο...χμμ... το αποκάλεσε καφρίλικο... γιατί άραγεεες????:Ρ:Ρ:Ρ

δύο οδοντογλυφίδες προχωρούν στο δρόμο...ξαφνικά βλέπουν μια καρφίτσα.γυρίζει λοιπόν η μια οδοντογλυφίδα και λέει στην άλλη....
- ΏΩΩΩΩπππππππ ! ο ρομποκοπ !!!!!!!


--------------------------------------------------------------------------------------


:P:P:P:P:P:P:D:D:D


καλή αντάμωσηηηηηη.... (αιιιντεεε)

σ'ένα όνειρο να ζούμεε ...

ωραία ωραία η βραδιάαα...χμμ ξεκίνησε όμως και τελείωσε κάπως άτσαλα...

παίξαμε τάβλι(θα σε σκοτώσω για την αφορμή αυτήηηη) και έχασα...έχασαααα...4-0
έρχεται η ρεβάνς όμως δεν ανησυχώ...
αγκαλιά με τραγούδια κύλησε όλο το βράδυ και τέλος εμείς αγκαλιάσαμε τις σταγόνες της βροχής..
δεν ξέρω τι να πώ απλά να ξέρεις ότι καραδοκώω...και θα με βρίσκεις πάντα κάπου τριγύρω σου... χα !!!

τα άτσαλα νιάτα πάνε Χατζιδάκι!

Η μικρή Ραλλού

Σαράντα παλικάρια στην άκρη του γιαλού

επαίξανε στα ζάρια τη μικρή Ραλλού

Σ’ ανατολή και δύση, σε κόσμο και ντουνιά

ρωτάν ποιος θα κερδίσει την ομορφονιά

Μικρό το καλοκαίρι, μεγάλος ο καιρός

κανείς όμως δεν ξέρει, ποιος θα ’ναι ο τυχερός

Σαράντα παλικάρια στην άκρη του γιαλού

επαίξανε στα ζάρια τη μικρή Ραλλού

Σαράντα παλικάρια με λιονταριού καρδιά

ερίξανε τα ζάρια μια τρελή βραδιά

Ζηλεύει το φεγγάρι και στέλνει απ’ τα βουνά

το μαύρο καβαλάρη που μάς κυβερνά

Κι ο Χάροντας σαν φίδι τραβάει την κοπελιά

σ’ αγύριστο ταξίδι, σ’ ανήλιαγη σπηλιά

Σαράντα παλικάρια στην άκρη του γιαλού

εχάσανε στα ζάρια τη μικρή Ραλλού

_________________________

ψάξε, ψάξε δεν θα το βρείς..

η σημερινή ταβλομαχία είχε ως εξής:
Isixiaa VS Sotrek
5 - 0

"κι ότι περάσαμε εμείς στη ζωή να ναι η κρυφή δύναμή μας.."

8 ολόκληρους μήνες στη θεσσαλονίκη και σήμερα ένιωσα πιο όμορφα και ήρεμα από ποτέ..σευχαριστώ.. για όλα.. και για το τίποτα... όλα θα πάνε καλά ..
δε θα πάψω ποτέ να πιστεύω ότι έμαθες σήμεραα από εμένα... και να θυμάσαι ότι η πόλη αυτή των χρωμάτων μας δε θα είναι ίδια χωρίς το δικό μας ατσαλόσπιτο...

Χρυσός και ασήμι αγρίμι μέσ' στη νύχτα

ουρλιάζεις δυνατά

Δάκρυά σου στα μαλλιά μου τα γέλια σου χαρά μου

μα μου στερείς κι αυτά

Ποιος να 'ναι ο λόγος που ένας θαρραλέος να κλαίει τόσο πολύ

ποια να ' ναι η αιτία που αντί να λες αστεία

Ξεσπάς παντού μ' οργή

Δείξε μου τον τρόπο

κι αν θέλει κι άλλο κόπο

εγώ θα προσπαθώ

Μόνο θέλω ακόμα απ' το δικό σου στόμα

ν' ακούσω σ' αγαπώ

Πιάνω ένα τόνο ίσως να 'ναι το μόνο

που με πάει μακριά

Λέω μια λέξη χιονίσει είτε βρέξει

το μέλλον με κοιτά

Θέλω να ζήσω μα αν δεν σ' αγαπήσω

δεν ξέρω αν θα μπορώ

Θέλω να υπάρχω φιλία μαζί σου να 'χω

για πολύ καιρό

Δείξε μου τον τρόπο...

ανυπομονώ να ανταμώσουμε και το επόμενο τραγούδι που θα παίξει στο σπίτι μας να είναι του σωκράτη...

"..δες τα πλούτοι που μας φέρνουν οι στιγμές"

Αυτός ο στίχος, είναι ο τίτλος που θα έβαζα στην σημερινή βραδιά.

Τάβλι. Χα!
Μια λέξη που η συγκάτοικος μου σε λίγο καιρό δεν θα θέλει να ξέρει!
Εμ οι ήττες έρχονται επανωτές, τι να κάνουμε, έτσι είναι αυτά isixiaa!

Κιθαροβραδιά.
Ναι αν και το κρύο μας πήγε λίγο κόντρα, μείναμε εκεί όμως, να κερνάμε τραγούδια στο γιαλό.
Όμορφες στιγμές, απλές, με μουσική και την μοναδική δύναμη των στίχων.
Σήμερα αγγίξαμε και το άπιαστο, αγγίξαμε μια εικόνα.
Μπήκαμε μέσα της και κοινωνήσαμε με την νοσταλγία της.
Θα ξανάσυναντηθούμε κάπου εκεί μέσα της, να απολαύουμε κι άλλες στιγμές.
Έως τότε να μαστέ καλά και να ομορφοπερνάμε!